گوش دادن خوب یک مهارت است. آیا تابهحال شده است تا با کسی صحبت کنید و این احساس به شما دست بدهد که در آن لحظه تنها انسان این جهان بوده اید؟ در صحبت کردن با کسی که واقعاً درگیر سخنان شما میشود و به هر کلمهای که از دهان شما بیرون میآید، علاقهمند است، چه احساسی به شما دست میدهد؟ اینکه مهم هستید؟ اینکه درک میشوید؟
این همان مهارت گوش دادن عمیق است. گوش دادن عمیق چیزی بیش از یک عادت اجتماعی ارزشمند است. یک ابزار ارتباطی تبدیل شونده است. با گوش دادن عمیق، نهتنها به خودتان اجازه میدهید زمان و فضا را کاملاً به چیزی که طرف مکالمهی شما میگوید جذب کنید. بلکه حقیقتاً او را تشویق میکنید تا احساس کند سخنانش شنیده میشود و بازتر و صادقانهتر صحبت میکند؛ و این گامی کلیدی در ایجاد یک رابطهی دوستانه با کسی است.
با حفظ ارتباط چشمی خوب، بهطرف گفتگوی خود نشان میدهید که بهطور کامل مشغول گوش دادن و علاقهمند به گفتههای او هستید. یک دستورالعمل خوب، پیروی از قانون ۸۰/۲۰ است که در آن ۸۰٪ از زمان، چشمان شما در حال نگاه کردن بهطرف صحبتتان است و ۲۰٪ از زمان چشمان شما به اطراف نگاه میکند تا اطلاعاتی را برای گفتن جمع آوری نمایید.
یک فرد بهطور میانگین بین ۱۳۵ تا ۱۶۰ کلمه در دقیقه صحبت میکند، اما مغز بهطور متوسط بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ کلمه در دقیقه پردازش مینماید. این بدان معنی است که ذهن شما خیلی سریعتر از سرعت دهان طرف گفتگوی شماست که باعث میشود ذهن شما خیلی راحت کلام و صحبت را درک نماید. در واقع گوش دادن عمیق اتفاق میافتد. این دیگر به شما بستگی دارد که ذهنتان را از حواسپرتی بازدارید و کاملاً در مکالمه حضور داشته باشید. این کار نه تنها قادر به جذب کامل سخنان طرف مکالمه خود هستید، بلکه همچنین قادر خواهید بود تا به نوعی پاسخ دهید و این کار باعث میشود آن شخص احساس ارزشمند بودن و درک شدن کند.
هیچچیز بدتر از صحبت با کسی نیست که هیچگونه بازخورد غیرکلامی در گوش دادن نشان نمیدهد. مثل صحبت کردن با دیوار است. تلاش کنید تا بعضی مواقع سر تکان دهید، لبخند بزنید یا نشانهای دیگر از فهمیدن صحبتهای طرف مکالمه ی خود را به او نشان دهید. این نشانههای غیرکلامی ممکن است به نظر بیاهمیت باشد، اما توسط بیان علاقه، فهم و مشارکت در بحث، تأثیر شگرفی دارد.
وقتی چهره به چهره با کسی صحبت میکنید، بدن خود را بهگونهای تنظیم کنید که یک فضای دلپذیر و سالم برای او فراهم شود تا بهطور باز و بیپرده صحبت کند. کمی تکیه دهید، دستبهسینه نباشید، شانههای خود را عقب ببرید و دستها را با ملایمت روی پاها یا روی میز جلوی خودتان قرار دهید. اگر ایستادهاید، دستانتان را طوری قرار دهید که به شکل مثلث باشد و نوک مثلث رو به بالا باشد. هنگامیکه کسی جلوی خودش این موضع بدنی را میگیرد یعنی این فرایند به درستی اجرا میگردد.